Chocolade is een van de giftigste producten voor honden. Het is algemeen bekend dat deze stof regelmatig vergiftigingen veroorzaakt bij onze viervoeters. Maar dat weerhoudt ze er niet van om het op bepaalde momenten onhandig in te nemen. Is het zo ernstig als ze zeggen? Zijn alle pralines giftig voor honden? En vooral: wat moet u doen als uw hond chocolade binnenkrijgt? Hier volgt een korte blik op een belangrijke kwestie voor zowel honden als hun baasjes!
Wat zijn de effecten van chocolade op honden?
Of het nu in de vorm van snoep, gebak of een hele reep is, chocolade is potentieel giftig voedsel voor honden. Dit gebeurt vaak per ongeluk, vooral wanneer chocolade in grote hoeveelheden wordt ingenomen. Wat dit voedsel giftig maakt, is de concentratie van cacao.
Op deze manier kan een dodelijke dosis worden vastgesteld, in verhouding tot het gewicht van de hond. Afhankelijk van het ras of de kwetsbaarheid van de hond, kan de dodelijke dosis chocolade tussen 80 gr en 250 gr liggen.
Primaire doelwitten zijn shi-tzu’s, pekinezen, bulldogs en mopshonden. Oudere honden, puppy’s en honden met ademhalingsproblemen zijn bijzonder gevoelig voor de inname van cacao. De ideale oplossing? Uw hond natuurlijk geen chocolade geven!
Maar in de praktijk, waar komt de giftigheid van chocolade vandaan?
Waarom is chocolade gevaarlijk voor honden?
In tegenstelling tot mensen zijn honden relatief gevoelig voor chocolade, tot op het punt dat het vergiftiging of zelfs de dood kan veroorzaken. Maar voor we zover zijn, moeten we eerst alle feiten op een rijtje hebben om de oorsprong van deze toxiciteit te begrijpen.
Zoals we al hebben vermeld, is het cacaogehalte van chocolade een van de criteria die worden gebruikt om de toxiciteit ervan te bepalen. Daarom is witte chocolade het minst erstig, om de eenvoudige reden dat er bijna geen cacao in zit (als er al cacao in zit). Pure chocolade wordt daarentegen sterk afgeraden, net als melkchocolade en cacaopoeder.
Cacao bevat een zeer giftige stof voor honden: theobromine. Theobromine is een alkaloïde in dezelfde familie als cafeïne. Theobromine heeft een kracht die in sommige opzichten lijkt op die van cafeïne, maar dan vermenigvuldigd.
Theobromine geeft cacao ook zijn bittere smaak en heeft een aantal effecten op honden. Het verhoogt bijvoorbeeld de urineproductie, maar wat nog belangrijker is, het werkt in op het zenuwstelsel en de hartslag.
Chocolade: wat zijn de symptomen van chocoladevergiftiging bij honden?
Er zijn verschillende soorten chocoladevergiftiging bij honden. Het kan variëren afhankelijk van de hoeveelheid ingenomen chocolade of de toestand van het centrale zenuwstelsel van het dier. Zodra er een teken van vergiftiging optreedt, is het belangrijk om te weten hoe te reageren en vooral hoe het te herkennen. Tot de klinische symptomen die de alarmbellen kunnen doen afgaan, behoren :
– Braken,
– Diarree en andere spijsverteringsproblemen enkele uren na opname,
– Abnormale agitatie of nerveuze symptomen,
– Hartritmestoornissen,
– Kortademigheid,
– convulsies,
– Vaker plassen.
En hoewel de lijst nog langer kan worden, ligt de echte moeilijkheid hier in de veelzijdigheid van deze symptomen, die kunnen overeenkomen met andere aandoeningen. Als u niet hebt gezien dat uw hond chocolade eet, kunnen deze symptomen nog lastiger te interpreteren zijn. Als u zich echter realiseert dat uw hond last zou kunnen hebben van chocoladevergiftiging, zijn er een paar dingen die u moet doen.
Wat moet u doen als uw hond chocolade eet?
Als chocoladevergiftiging wordt vermoed, is het van vitaal belang om te weten hoe u op tijd kunt reageren. Chocoladevergiftiging is een mogelijkheid die niet over het hoofd mag worden gezien, vooral omdat de behandeling slechts zo effectief is als de snelheid waarmee deze wordt toegediend. Een paar eenvoudige stappen, maar belangrijk als het gebeurt:
De ideale eerste stap is het noteren van het tijdstip en de hoeveelheid chocolade die de hond heeft ingenomen. Het is ook belangrijk om het type chocolade te noteren (wit, puur, enz.). Natuurlijk moet u alle sporen van extra chocolade binnen het bereik van de hond verwijderen,
Neem zo snel mogelijk contact op met een dierenarts of veterinaire spoeddienst. Minder dan twee uur later zijn er nog geen echte symptomen bij de hond; meestal treden ze pas na vier uur op. Het is geen goed idee om je hond zelf te laten braken, om de eenvoudige reden dat dit meer risico’s kan veroorzaken, en alleen een dierenarts kan dit doen (of niet). Tijdens het consult ter plaatse kan de dierenarts overgaan tot braken, maagspoeling, elektrocardiografische controle en, afhankelijk van de urgentie van de situatie, symptomatische behandeling om de vitale functies te ondersteunen. Want ja, er bestaat geen echt tegengif tegen theobromine.
